Γερμανικά

---

Τσιτσιμπύρα(ginger-beer)

Tο σήμα κατατεθέν των Επτανήσων από την εποχή των Εγγλέζων, σήμερα φτιάχνεται μόνο στη Κέρκυρα. Από χυμό λεμονιού, φυσικό λεμονέλαιο, τριμμένο τζίντζερ άριστης ποιότητος, άσπρες σταφίδες, νερό και ζάχαρη σήμερα παρασκευάζεται από μια μικρή βιοτεχνία του νησιού η οποία 'ζυμώνει' στα καζάνια της το ιστορικό αναψυκτικό. Νοστιμότατη και δροσιστική είναι έτοιμη μετά από τρεις εβδομάδες ζύμωσης και σερβίρεται στα καφενεία από το Πάσχα ως το Φθινόπωρο και λόγω της μεγάλης ζήτησης πίνεται πάντα φρέσκια και πολύ παγωμένη.

---

Κουμ-κουάτ

Ο καρπός του δέντρου citrus-japonica, που ήρθε στην Ευρώπη από την Ιαπωνία μόλις το 1846 και φυτεύτηκε πειραματικά στην Κέρκυρα από τους Εγγλέζους. Έκτοτε τα παρασκευάσματά του, λικέρ, φρουί γκλασέ και γλυκό κουταλιού πωλούνται σε κάθε μαγαζί και τα αγοράζουν οι πάντες.

---

Κερκυραϊκές Φράουλες

Ποικιλία από μικροσκοπικές φράουλες (σαν αγριοφράουλες) με υπέροχο άρωμα. Πωλούνται μόνο την εποχή τους (Μάιος) Φρεσκαμέντα (παυλόσυκα ή φραγκόσυκα) Γλυκά, αρωματικά και γευστικά φρούτα από τους κάκτους πολύ δημοφιλή στην Κέρκυρα Τρώγονται παγωμένα με πολύ νερό, συνήθως το πρωί.

---

Συκομαϊδα

Φτιαγμένη από μούστο και ξεραμένα σύκα είναι αρωματισμένη με γλυκάνισο, πιπέρι και ούζο. Τρώγεται ως επιδόρπιο, ξηρός καρπός αλλά μπορεί να συνοδέψει και ουζάκι.

---

Μάντολες

Καβουρδισμένο και καραμελωμένο αμύγδαλο, βρίσκεται σε πολλά ζαχαροπλαστεία της πόλης

---

Πασταφρόλλες (Βενετ. Pasta frolla).

Καθημερινό, 'εύκολο' γλυκό με ζύμη και μαρμελάδα, ευρέως διαδεδομένο στα Επτάνησα.

---

Μαντολάτο (Βενετ. Mandolato)

Γλύκισμα φτιαγμένο από ταχίνι, ασπράδι αυγού, μέλι, και ολόκληρα αμύγδαλα.

---

Κουτσούλοι πιπεράτοι (Βενετ. Pevarini)

Μικρές ζύμες από ζάχαρη, νερό, αλεύρι, μέλι και πιπέρι, ζυμωμένες με δύναμη ώσπου να γίνει η ζύμη πολύ μαλακή. Ψήνονται στο φούρνο.

---

Τηγανίτες

Πρόκειται για τους πασίγνωστους λουκουμάδες που φτιάχνονται στη γιορτή του Αγίου Σπυρίδωνα, προστάτη του νησιού, όπως το έθιμο τις απαιτεί. Πασπαλίζονται με μέλι ή με κοπανιστή ζάχαρη.

---

Φογάτσα (βενετ. Fogassa de Pasqua)

Ένα είδος τσουρεκιού βενετσιάνικης προέλευσης, που βρίσκεται σε όλους τους παραδοσιακούς φούρνους του νησιού και της πόλης.

---

Κολομπίνα (Βενετ. Colombin)

Χριστόψωμο σε σχήμα περιστεριού, που συνηθιζόταν πολύ στα χρόνια των Βενετσιάνων και πωλείται ακόμα και σήμερα σε πολλά ζαχαροπλαστεία και φούρνους της πόλης.

---

Τζαλέτια (Βενετ. Zaleti)

Ζυμωμένο βούτυρο με μπαρμπαρέλα (καλαμποκάλευρο) και ψημένο σε μέτριο φούρνο. Όταν κρυώσει περνιόνται σε νερό με πορτοκάλι και πασπαλίζεται με ζάχαρη.

---

Σπερνά

Βρασμένοι σπόροι σταριού με κανέλα, σταφίδα μαύρη, γλυκάνισο, αμύγδαλα, κόλιαντρο, κουκουνάρια, σπόρια ρόδι και κουφετάκια, όλα πασπαλισμένα με ζάχαρη, που στη Κέρκυρα προσφέρονται από τις εκκλησίες που γιορτάζουν τη μνήμη του Αγίου στους οποίους είναι αφιερωμένες, μετά την πρωινή λειτουργία. Το όνομά τους μάλλον από τον Εσπερινό, επειδή παλιά μοιράζονταν στην εκκλησία αφού τα ευλογούσε ο παπάς μετά τον Εσπερινό.

---

Μανέστρα Κολοπίμπιρι (Βενετ. Collu pimpiri [με πιπέρι])

Κριθαράκι με κόκκινη σάλτσα από φρέσκο κομιντόρο (ντομάτα), κρεμμύδια, καρότα και σέλινο, αλάτι, κανέλα, γαρύφαλλα και πολύ κοκκινοπίπερο. Τρώγεται κονσουμαρισμένο.

---

Τσιγαρέλι

Αγριόχορτα τσιγαριστά με ψιλοκομμένο κρεμμύδι και σκόρδο, αλάτι και κόκκινο καυτερό πιπέρι. Καλός μεζές για κρασί.

---

Παστίτσιο τσι νόνας (νόνα θα πει γιαγιά)

Μια εκδοχή παστίτσιου με φύλλα στο φούρνο. Η διαφορά με τα άλλα έγκειται στο ότι τα μακαρόνια είναι περιτυλιγμένα σε φύλλα σαν πίττα και στο ότι αντί για κιμά, τα μακαρόνια (χοντρά και μικρά) ανακατεύονται με βούτυρο, ντομάτα, αλάτι, πιπέρι, ζάχαρη, τυρί τριμμένο, αυγά βραστά ροδέλες, κομμάτια χοιρομέρι, σαλάδο (σαλάμι), και το κρέας (ψιλοκομμένα κομμάτια κοτόπουλο και κρέας αρνίσιο ή μοσχαρίσιο) με το σούγο του (σάλτσα). Από πάνω απλώνεται τυρί, λίγο πιπέρι και τριμόψυχα. Αποτελούσε το πρώτο πιάτο ενός κυριακάτικου μεσημεριανού γεύματος σε μεγάλη συγκέντρωση ολόκληρης της οικογένειας.

---

Σαβόρο ή Σαβούρο (Παραδοσιακό Βενετ. "Pesse in Saor")

Φαγητό των ναυτικών, πρόκειται για στρωμένα σε πήλινο τσουκάλι μικρά ψάρια, συνήθως σαρδέλες αλλά και γόπες ή μεγάλες μαρίδες, μαριναρισμένες σε σάλτσα άσπρη με ψιλοκομμένο σκόρδο, δενδρολίβανο, ξύδι, και μαύρες σταφίδες. Το καλό σαβούρο πρέπει να έχει μείνει τουλάχιστον μια βδομάδα στο τσουκάλι. Διατηρείται πολύ.

---

Μπουρδέτο (Βενετ. Bordeto)

Βραστός σκορπιός ή γαλέος ή μπακαλιάρος παστός ξαλμυρισμένος καλά, με κόκκινη καυτερή σάλτσα (πολύ κοκκινοπίπερο και καυτερή πιπεριά ολόκληρη), που στο τέλος σβήνεται με χυμό φρέσκου λεμονιού.

---

Μπακαλιάρος με αγιάδα (Bενετ. Baccala in pastela)

Ξαλμυρισμένος "παστός" μπακαλιάρος σε χοντρά κομμάτια με σκορδαλιά. Η διαφορά από άλλα μέρη της Ελλάδος έγκειται στην παρασκευή της σκορδαλιάς (aglio) που γίνεται από αποφλοιωμένα αμύγδαλα, σκόρδο, ψωμί, λάδι και ξύδι.

---

Στακοφύσι (Stock-fish)

Γνωστό από την εποχή των Βενετσιάνων νωρίς τον μεσαίωνα (pesse stocco), μόνο το όνομα είναι δανεισμένο από την Αγγλική γλώσσα. Πρόκειται για "ξερό" (αποθηκευμένο και ξεραμένο) μπακαλιάρο, που για να φαγωθεί τον αφήνουν σε ανανεούμενο θαλασσινό νερό. Σοταρισμένα κομμάτια μπακαλιάρου με κρεμμύδι και κοκκινοπίπερο, μαγειρεύονται στην κατσαρόλα με σάλτσα ντομάτα, πράσα και λίγη ζάχαρη. Ήταν η εκδοχή του μπουρδέτου για τους πλούσιους.

---

Μπακαλιάρος Μπιάνκο (Βενετ. in Bianco)

Μπακαλιάρος ή γαλέος με πατάτες στην κατσαρόλα με άσπρη σάλτσα από ψιλοκομμένο σκόρδο, μαϊντανό, χυμό λεμονιού και μαύρο χοντροκομμένο πιπέρι.

---

Παστιτσάδα (Βενετ. pastizzada)

Είναι το πιο δημοφιλές φαγητό στην Κέρκυρα και προσφέρεται σε επίσημα γεύματα και γιορτές. Στην πόλη γίνεται με μοσχαρίσιο κρέας (συνήθως μπούτι) παραγεμισμένο με λεπτοκομμένο σκόρδο, μαϊντανό και αλατοπίπερο. Στη σάλτσα ντομάτας χρησιμοποιούνται λάδι, κρεμμύδι, κανέλα, γαρύφαλλο, αλατοπίπερο, μοσχοκάρυδο, μπαχάρι, κύμινο και φύλλα δάφνης. Η χωριάτικη παστιτσάδα γίνεται με κόκορα, λέγεται δε ότι είναι καλομαγειρεμένη μόνον όταν η σάλτσα είναι τόσο πηχτή που να βάφει τα μουστάκια. Υπάρχουν ακόμα και παραλλαγές παστιτσάδας με ψαρικά όπως "αστακός παστιτσάδα".

---

Σοφρίτο (Βενετ. Soffrito)

Λεπτές φέτες τηγανισμένου μοσχαρίσιου κρέατος, με άσπρη σάλτσα από ψιλοκομμένο σκόρδο, μαϊντανό, άσπρο πιπέρι, άσπρο κρασί, αλάτι και ξύδι. Σερβίρεται με ρύζι ή μασπατάτα (mush potatoes = πουρές πατάτας).

---

Τσιλίχουρδα

Παραλλαγή της παραδοσιακής πασχαλινής μαγειρίτσας. Η διαφορά από την υπόλοιπη Ελλάδα είναι στο ότι δεν πρόκειται για σούπα αλλά για χοντροκομμένα εντόσθια αρνιού χωρίς ρύζι με πηχτή σάλτσα από πολλά ψιλοκομμένα κρεμμυδάκια φρέσκα, μαϊντανό, άνηθο, αλάτι, πολύ πιπέρι και στο τέλος λεμόνι. Η παράδοση θέλει και τα ποδαράκια του αρνιού καθαρισμένα στην κατσαρόλα για να χυλώσουν πιο καλά τα τσιλίχουρδα.

---

Νούμπουλο (Βενετ. Nombolo)

Το Κερκυραϊκό νούμπουλο είναι άριστης ποιότητος και αποτελείται από χοιρινό κόντρα φιλέτο ολόκληρο, αλατισμένο και πασπαλισμένο παντού με πιπέρι, περασμένο σε έντερο και καπνισμένο σε φωτιά με λεπτά ξύλα και πολλά αρωματικά κλαριά: φασκόμηλο, φλησκούνι ξερό, σχοίνο, δάφνη, μυρτιά, μολοχάνθια, ρίγανη και φλούδα από αμύγδαλα.

---

Σαλάδο (ντόπιο σαλάμι)

Καπνιστό αλεσμένο χοιρινό κρέας με πολύ πιπέρι και αλάτι. Κρεμιέται και καπνίζεται με αρωματικά κλαριά.

---

Στραπατσάδα (Βενετ. Strapazzada)

Ζουμί πηχτό από κόκαλα, σουρωμένο και ενισχυμένο με λίγο βούτυρο, ανακατεμένο με χτυπητά αυγά, αλάτι, αρκετό πιπέρι και λίγες σταγόνες κονιάκ. Τρώγεται καυτό.

---