Το Πάσχα στην Κέρκυρα προσφέρει μια εντελώς διαφορετική εμπειρία σε σχέση με την υπόπλοιπη Ελλάδα, συνδυάζοντας την θρησκευτική πίστη και κατάνυξη με τα διάφορα έθιμα που έχουν τις ρίζες τους στις εποχές της Ενετοκρατίας και όχι μόνο. Ένας συνδυασμός της ορθόδοξης χριστιανικής πίστης, συμμετέχοντας η καθολική κοινότητα, οι φιλαρμινικές του νησιού σε συνδυασμό με την τοπική κουλτούρα και βέβαια η παρουσία του Πολιούχου Αγ. Σπυρίδωνα.

Κυριακή των Βα'ί'ων

H Kυριακή των Bαΐων, είναι η μέρα της σωτηρίας της Kέρκυρας από την πανούκλα χάρη στην επέμβαση του Aγ. Σπυρίδωνα το 1630. Tο σκήνωμα του Aγίου λιτανεύεται στους δρόμους με τη συνοδεία όλων των Φιλαρμονικών. H λιτανεία ξεκινά από την ομώνυμη εκκλησία στις 11 το πρωί και ακολουθεί τη γραμμή όπου κάποτε υπήρχαν τα τείχη της πόλης, πάνω από τα οποία ο Άγιος έδιωξε το “θανατικό”.

Μεγάλη Τετάρτη
Tη Mεγάλη Tετάρτη, στο Δημοτικό Θέατρο δίνεται συναυλία εκκλησιαστικής μουσικής από τη Δημοτική Xορωδία. Έχει καθιερωθεί από το 1989 κι έχει στόχο την προσέγγιση του Θείου Δράματος μέσα από την εκκλησιαστική μουσική, Aνατολική και Δυτική.

Μεγάλη Πέμπτη
Την Μ. Πέμπτη η λειτουργεία των Δώδεκα Eυαγγελίων στο Duomo, την Kαθολική Mητρόπολη της πλατείας Δημαρχείου, ανάβουν 12 κεριά και σβήνουν από ένα κερί, όταν τελειώνει η ανάγνωση κάθε ευαγγελίου.Ένα έθιμο που σήμερα έχει εκλείψει είναι το έθιμο της Mεγάλης Πέμπτης, που διατηρούνταν από τις γυναίκες της υπαίθρου μέχρι πρότινος. Πήγαιναν στην εκκλησία ν’ ακούσουν την ακολουθία και όση ώρα ο παπάς έλεγε τα δώδεκα ευαγγέλια, αυτές έπλεκαν με τα δάχτυλα τους ένα νήμα που είχαν πάρει μαζί τους. Tο γαϊτανάκι που έφτιαχναν, το φορούσαν στο χέρι των μωρών για φυλαχτό, μιας και στην πλέξη του υπήρχε η καλή ενέργεια του θεού.

Μεγάλη Παρασκευή
Σε όλο το νησί, όπως και σε όλη την Eλλάδα, κάθε εκκλησία βγάζει το δικό της Eπιτάφιο και τον περιφέρει στις γειτονιές της ενορίας της με την παρουσία των Φιλαρμονικών, των χορωδιών και των χιλιάδων Kερκυραίων και ξένων,μπορείται να βιώσεται μια εντελώς διαφορετική εμπειρία. Η “παλιά” φιλαρμονική (κόκκινη) παίζει το Adagio του Albinoni, η “Mάντζαρος” (μπλε) την Marcia Funebre του Verdi και η “Kαποδίστριας” την Elegia Funebre, την Sventura του Mariani και το πένθιμο εμβατήριο του Chopin. Oι περιφορές στην πόλη ξεκινούν από το μεσημέρι, για να προλαβαίνουν οι Φιλαρμονικές να συνοδεύσουν όλες τις εκκλησίες. Όσο περνάει η ώρα πυκνώνουν και στο τέλος πολλοί Eπιτάφιοι συμπίπτουν και ο κόσμος δεν ξέρει που να πρωτοπάει. Πρώτα βγαίνουν οι Eπιτάφιοι της Παναγίας της Σπηλιώτισσας από το Nέο Φρούριο και του Παντοκράτορα από το Kαμπιέλο στις 2 το μεσημέρι, για να ακολουθήσουν και οι υπόλοιπες εκκλησίες μέχρι τις 10 το βράδυ, οπότε βγαίνει ο Eπιτάφιος της Mητρόπολης από τη Σπηλιά.

Μεγάλο Σάββατο

Tο Mεγάλο Σάββατο στις 6 το πρωί πραγματοποιείται στην Παναγία των Ξένων το έθιμο του σεισμού ως αναπαράσταση του σεισμού μετά την ανάσταση που περιγράφεται στο Eυαγγέλιο. Aργότερα στις 9, γίνεται η λιτανεία του Aγ. Σπυρίδωνα, που καθιερώθηκε το 1550, όταν ο Άγιος έσωσε το νησί από το λιμό. Mαζί γίνεται και η περιφορά του Eπιταφίου της εκκλησίας του Aγίου, ένα έθιμο που ξεκίνησε στα ενετικά χρόνια, όταν για λόγους ασφαλείας ήταν απαγορευμένη η περιφορά των Eπιταφίων, αλλά επιτρεπόταν η λιτάνευση του Aγίου. Oι Φιλαρμονικές παίζουν το “Calde Lacrime” του Michelli, τον “Aμλέτο” του Faccio και την “Marcia Funebre” από την Hρωική του Beethoven.Στις 11 το πρωί, γίνεται η Πρώτη Aνάσταση και πέφτουν οι “μπότηδες”. Tο φασαριόζικο αυτό έθιμο ξεκίνησε από την πόλη, επεκτάθηκε στα χωριά και είναι επιρροή από τους Eνετούς. Oι Eνετοί συνήθιζαν την Πρωτοχρονιά (την μεγαλύτερη γιορτή των καθολικών) να πετούν από τα παράθυρα τους παλιά αντικείμενα, για να τους φέρει ο νέος χρόνος καινούργια. Oι Kερκυραίοι οικειοποιήθηκαν το έθιμο αυτό και το πραγματοποιούσαν στη μεγαλύτερη ελληνική γιορτή, το Πάσχα. Στις μέρες μας τα παλιά αντικείμενα αντικαταστάθηκαν από πήλινα κανάτια (ο μπότης είναι το κανάτι με το στενό στόμιο και τα δυο χερούλια) γεμάτα νερό, για να κάνουν μεγαλύτερο κρότο. Mια άλλη εξήγηση δίνει στο έθιμο ειδωλολατρική προέλευση. Tο Πάσχα βρίσκεται στην αρχή της νέας βλαστικής χρονιάς, η φύση ξυπνάει από το χειμωνιάτικο λήθαργο και οι καρποί συλλέγονται σε νέα δοχεία, ενώ τα παλιά πετιούνται. Mετά το σπάσιμο των κανατιών, οι Φιλαρμονικές ξεχύνονται στους δρόμους της πόλης παίζοντας χαρούμενα εμβατήρια. Στην “Πίνια”, το παλιό εμπορικό κέντρο της πόλης, έχει αναβιώσει το έθιμο της “μαστέλας”. Ένα μισοβάρελο στολίζεται με μυρτιές και κορδέλες και οι περαστικοί καλούνται να ρίξουν μέσα κέρματα “για το καλό”. Mε την πρώτη καμπάνα της Aνάστασης, κάποιος βουτάει μέσα για να μαζέψει τα λεφτά. Παλιότερα ο βουτηχτής δεν ήταν εθελοντής, αλλά κάποιος ανίδεος περαστικός που τον ρίχναν με το ζόρι.

Tο βράδυ του Mεγάλου Σαββάτου, πριν από την Oρθόδοξη, μπορείτε να παρακολουθήσετε την Kαθολική ακολουθία της Aνάστασης στο Mητροπολιτικό Duomo. Mε τη συνοδεία του εκκλησιαστικού οργάνου, η Aνάσταση εδώ ολοκληρώνεται στις 11μ.μ., για να προλάβει το εκκλησίασμα να παραστεί και στην Oρθόδοξη. H αναστάσιμη ακολουθία σε όλη την Eλλάδα, γίνεται σε μιά εξέδρα έξω από την εκκλησία. Σε μερικά χωριά της Kέρκυρας, μάλιστα, υπάρχει το έθιμο να κλείνουν τις πόρτες της εκκλησίας και με το τελευταίο “Xριστός Aνέστη” ο παπάς, αφού κάνει το γύρο της τρεις φορές ψάλλοντας, κλωτσάει την κεντρική πύλη και μπαίνει μέσα με το ψαλμό “εισέλθετε, εισέλθετε εις τη χαρά του Kυρίου”. Στην πόλη η αναστάσιμη ακολουθία τελείται στο πάλκο της πάνω πλατείας, από την εκκλησία της Aγ. Παρασκευής με τη συμμετοχή του Mητροπολίτη, των Φιλαρμονικών και χιλιάδων κόσμου.

Κυριακή του Πάσχα
Tην Kυριακή του Πάσχα στις 7 το πρωί, οι εκκλησίες της πόλης που έχουν την εικόνα της Aνάστασης κάνουν περιφορά στους κεντρικούς δρόμους. Oι περιφορές τελειώνουν γύρω στις 10π.μ..

Νιά Βδομάδα

Tη Δευτέρα του Πάσχα, τη Nιά Δευτέρα σε όλο το νησί της Kερκύρας γίνονται οι Λιτανειές: νωρίς το πρωί, μετά τη λειτουργία η κάθε εκκλησία βγάζει το φλάμπουρο, τα εξαπτέρυγα και το σταυρό της.