Καθοριστική για την ανάπτυξη της Κερκυραΐκής κουλτούρας ήταν η δημιουργία του San Giacomo, της λεγόμενης λότζιας (στοάς των ευγενών) το 1690. Ιδρύθηκε για να αποτελέσει τόπο συνάντησης της τάξης των ευγενών, αλλά 30 χρόνια μετά (το 1720) μετατράπηκε σε θέατρο, σηματοδοτώντας την έναρξη μιας εποχής πλούσιας σε καλλιτεχνική δημιουργία και εκδηλώσεις. Τον πρώτο καιρό λειτουργίας του φιλοξενούσε μόνο δράματα και κωμωδίες. Το 1733, μετά από πρόταση του θεατρώνη Carlo Grassi, παίχτηκε η πρώτη όπερα ανάβοντας το φιτίλι της «οπερομανίας» των Κερκυραίων. Τα χρόνια που ακολούθησαν, το San Giacomo αναδείχτηκε σε ένα από τα σημαντικότερα θέατρα της Ευρώπης, με συνεχή λειτουργία ακόμα και σε δύσκολες ιστορικά περιόδους.

Μέσα στο 19ο αιώνα, το San Giacomo φιλοξένησε παραστάσεις έργων των σπουδαιότερων συνθετών της εποχής, αρκετές εκ των οποίων αποτελούσαν τις πρώτες εκτελέσεις των έργων. Πάρα πολλές από τις όπερες που ανέβηκαν ήταν πανελλήνιες πρωτιές, ενώ το 1833 ανέβηκε η πρώτη παράσταση στην Ελλάδα με τη συμμετοχή γυναικών ηθοποιών (9 χρόνια πριν την εμφάνιση γυναικών στην Αθηναϊκή σκηνή). Το 1940 ιδρύθηκε η Φιλαρμονική Εταιρία της Κέρκυρας που συνόδευε τις όπερες με τη συμμετοχή κυρίως Κερκυραίων μουσικών.

Η καλλιτεχνική ευαισθησία για το λυρικό θέατρο που ανέπτυξαν οι Κερκυραίοι αφορούσε όλα τα κοινωνικά στρώματα και όχι μόνο τους εύπορους. Ακούγονται ιστορίες για ανθρώπους που προτιμούσαν να στερηθούν βασικές ανάγκες ή που παραμένανε γύρω από το θέατρο μέσα στη βροχή προκειμένου να απολαύσουν μία όπερα. Ακόμα μιλούν για αμαξάδες που αποφεύγανε να περάσουνε κοντά από το θέατρο τις ώρες των παραστάσεων για να μην ενοχλήσουν με τον ήχο της καρότσας τους.

Στις αρχές του 20ου αιώνα το θέατρο San Giacomo μετατράπηκε σε δημαρχείο ενώ παράλληλα χτίστηκε το νέο Δημοτικό Θέατρο ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες του θεατρόφιλου κοινού. Με χωρητικότητα 1000 θέσεων και άψογη ακουστική, το Δημοτικό Θέατρο της Κέρκυρας θεωρούνταν ένα από τα αρτιότερα θέατρα της Ευρώπης. Η πρώτη παράσταση δόθηκε το 1902 και τα επόμενα χρόνια γνώρισε πολλές στιγμές δόξας. Δυστυχώς το Δημοτικό Θέατρο καταστράφηκε τη νύχτα της 13ης Σεπτέμβρη του 1943, νύχτα εμπρησμού της πόλης από τους Γερμανούς. Το 1952 το Δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε την κατεδάφιση του μετά από γνωμοδότηση ειδικών.

Το 1980 χτίστηκε το νέο Δημοτικό Θέατρο, με σχέδια του σημαντικού Κερκυραίου αρχιτέκτονα του Μοντέρνου Κινήματος της Αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα, Περικλή Σακελλάριου.

επιστροφή στα αξιοθέατα